Ο Χρήστος Ανδρονικίδης είναι από το νέο αίμα της ελληνικής διαιτησίας και ελπίδα για το μέλλον. Ο 28χρονος ρέφερι είναι για δεύτερη χρονιά στον πίνακα της Football League, συμπεριελήφθη το καλοκαίρι στα ταλέντα που είναι υποψήφια για άνοδο, ενώ πήρε μέρος και στο σεμινάριο core που διοργάνωσε η ΚΕΔ στα πρότυπα της ΟΥΕΦΑ για διαιτητές με προοπτικές εξέλιξης. Ο νεαρός Πειραιώτης διαιτητής μίλησε στο ‘R” για την πορεία του στο χώρο και αναφέρθηκε στη… συνταγή της επιτυχίας:
-Πώς ασχοληθήκατε με τη διαιτησία;
Η αγάπη μου για το ποδόσφαιρο ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία. Από τα 8 ξεκίνησα στις ακαδημίες μιας τοπικής ομάδας του Πειραιά, στην περιοχή που μένω, φτάνοντας μέχρι την πρώτη ομάδα. Όμως, ένα σοβαρό ατύχημα με τη μηχανή που οδηγούσα με ανάγκασε να μην μπορώ για αρκετό καιρό να παίξω ποδόσφαιρο. Ενώ βρισκόμουν στο αρχικό στάδιο της αποκατάστασης του τραυματισμού μου διάβασα σε μια εφημερίδα πως αρχίζει νέα σχολή διαιτητών στον σύνδεσμο διαιτητών ποδοσφαίρου Πειραιά και πήρα την απόφαση να γίνω διαιτητής, σκεπτόμενος πως εφόσον δεν μπορώ να αγωνιστώ σε μια ομάδα να είμαι και πάλι μέσα στον αγωνιστικό χώρο, υπηρετώντας το άθλημα που αγαπώ, όμως από άλλη θέση.
-Ποιος είστε στην καθημερινότητά σας;
Γεννήθηκα το 1985 στην Αθήνα και μένω στη Δραπετσώνα. Αποφοίτησα από τη σχολή διαιτησίας το 2005.Είμαι απόφοιτος του τμήματος της Ηλεκτρονικής του ΤΕΙ Πειραιά και εργάζομαι ως Επιχειρησιακός Τηλεπικοινωνιακός Σύμβουλος σε εταιρεία τηλεπικοινωνιών. Παράλληλα διατηρώ και ψητοπωλείο στην περιοχή του Πειραιά. Η καθημερινότητά μου είναι δουλειά, προπόνηση και τον ελεύθερο χρόνο μου τον αφιερώνω στους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα μου και κάνοντας ταξίδια.
-Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι το να διατηρείται κάποιος στην κατάλληλη κατάσταση ώστε να αγωνίζεται σε υψηλότερο επίπεδο σήμερα που ο διαιτητής είναι αθλητής;
Το να βρίσκεται ένας διαιτητής στην κατάλληλη κατάσταση και να αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο είναι αρκετά δύσκολο και απαιτεί πολλές θυσίες. Εκτός της καθημερινής προπόνησης που επιβάλλεται για να είναι κάποιος σε πολύ καλή φυσική κατάσταση, πρέπει να διαβάζει τον κανονισμό, να παρακολουθεί βιντεοσκοπημένα τα παιχνίδια του, ώστε να βλέπει τα λάθη του και να δουλεύει πάνω σε αυτά, να προσέχει επίσης τη διατροφή του. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η ψυχολογική κατάσταση και η ηρεμία. Όμως η αγάπη για αυτό που κάνεις και η θέληση για βελτίωση, σε κάνουν να προσπαθείς για το καλύτερο αποτέλεσμα, ώστε να επιτύχεις τους προσωπικούς σου στόχους.
-Το γεγονός ότι τα μικρότερα πρωταθλήματα δεν έχουν την υπερπροβολή της σούπερ λίγκας, σας... κάνει πιο εύκολη τη ζωή;
Η προβολή σίγουρα είναι μικρότερη στις χαμηλότερες κατηγορίες και αυτό σε κάνει να έχεις λιγότερο άγχος και πίεση σε σχέση με την σούπερ λίγκα. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι δεν κρινόμαστε αυστηρά σε κάθε παιχνίδι, κάτι που μας ετοιμάζει ώστε να μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στις δυσκολίες της ανώτερης κατηγορίας.
-Ακόμα και τώρα που έχετε φτάσει στη Β' εθνική και είστε στα ταλέντα για τη σούπερ λίγκα συνεχίζετε να παίζετε με την ίδια ευχαρίστησή στο τοπικό;
Το τοπικό πρωτάθλημα είναι η αφετηρία του κάθε διαιτητή και η πρώτη επαφή με το ποδόσφαιρο σε αγωνιστικό επίπεδο. Εκεί έγιναν τα πρώτα βήματα και μέσα από το τοπικό πρωτάθλημα έφτασε η αξιολόγηση στις μεγαλύτερες κατηγορίες. Οπότε τα να αγωνίζομαι στο τοπικό πρωτάθλημα το θεωρώ τιμή και η ευχαρίστηση, ακόμα και τώρα, είναι μεγάλη. Κάθε παιχνίδι τοπικού θεωρώ πως είναι και ένα μάθημα, μια ακόμα εμπειρία.
-Είχατε κάποια διαιτητικά πρότυπα;
Ο καλύτερος διαιτητής είναι αυτός που κάνει τα λιγότερα λάθη. Από τότε που ξεκίνησα παρακολουθούσα πολλούς αγώνες και από τον κάθε διαιτητή που έβλεπα προσπαθούσα να πάρω τα καλύτερα στοιχεία και να τα προσαρμόσω στο δικό μου στυλ παιχνιδιού.
-Πόσο εύκολο είναι να μείνει ένα παιδί στη διαιτησία με τα όσα μαθαίνει για τα κρούσματα βίας κατά διαιτητών, αλλά και γενικότερα;
Η βία δεν βρίσκεται μόνο μέσα στο ποδόσφαιρο, αλλά γενικότερα στην κοινωνία μας και αυτό είναι πολύ λυπηρό. Σε ένα παιχνίδι ο πρώτος στον οποίο θα φορτώσουν τις ευθύνες είναι ο διαιτητής, οπότε ένα νέο παιδί που θα μπει στο χώρο θα πρέπει να γνωρίζει πως η διαδρομή θα έχει και χαρές και λύπες. Και πολλές φορές οι λύπες θα είναι περισσότερες από τις χαρές. Αρα θα πρέπει να αγαπάει αυτό που κάνει και να έχει δυνατό χαρακτήρα.
-Σα νέο άνθρωπο η σημερινή κρίση πόσο έχει δυσκολέψει τη ζωή σας και πόσο σας προβληματίζει για το μέλλον;
Σίγουρα με έχει επηρεάσει, όπως και όλες τις οικογένειες. Προβληματίζομαι για το μέλλον και πόσο θα κρατήσει αυτή η κατάσταση γιατί θεωρώ δύσκολο το να επιστρέψουμε σε προηγούμενες καλές καταστάσεις σε ό,τι αφορά το επίπεδο ζωής. Πρέπει, όμως, να είμαστε αισιόδοξοι και να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο.
-Μέσα στα τόσα προβλήματα ο αθλητισμός είναι μια διέξοδος;
Ο αθλητισμός είναι σίγουρα μια υγιής διέξοδος και για λόγους υγείας, αλλά και για απόδραση από την σκληρή πραγματικότητα, ειδικά για τους νέους ανθρώπους.
Το Νο2 της παγκόσμιας διαιτησίας σάλας στο διεθνές σεμινάριο της Αθήνας
Διεθνές σεμινάριο υπό την εποπτεία της ΚΕΔ και την αιγίδα της ΦΙΦΑ για τη διαιτησία στο ποδόσφαιρο σάλας πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα. Ομιλητής ο Ιταλός Αντρέα Λαστρούτσι, που είναι το Νο 2 στην παγκόσμια κατάταξη του ποδοσφαίρου σάλας. Το σεμινάριο παρακολούθησαν 40 διαιτητές, οι οποίοι και πήραν και τα σχετικά διπλώματα. Εδωσαν εξετάσεις, πέρασαν από αγωνιστικά τεστ, έκαναν πρακτική εξάσκηση, ενώ παρακολούθησαν και το διεθνές φιλικό των εθνικών ομάδων Ελλάδας-Ιταλίας, που διηύθυναν οι διεθνείς διαιτητές Κουτσογιάννος και Χριστοδουλής.
