Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

 ΣΚΛΗΡΗ  ήταν η απάντηση του μοναδικού υποψήφιου για την προεδρία της ΕΠΟ, Βαγγέλη Γραμμένου, στην επίθεση που του έκανε ο πρόεδρος της ΕΠΣ Ευβοίας, Γιάννης Παπακωνσταντίνου, μέσω του Facebook.

«Υπομονή και κουράγιο, Γιαννάκη. Πολύ γρήγορα θα καταλάβεις ότι το ποδόσφαιρο είναι κάτι πολύ μεγάλο για εσένα και τα προσόντα σου. Όσο για τη σύσταση των περιφερειακών Ενώσεων, που έχεις στη φαντασία σου, άσε καλύτερα να αντισταθούν αυτοί που μπορούν», ξεκαθάρισε ο Βαγγέλης Γραμμένος, απαντώντας στα λεγόμενα του πρώην στελέχους της ΕΠΟ περί εξαφάνισης των «μικρών» Ενώσεων στο άμεσο μέλλον.

Να  η  πρωινη τοποθέτηση του Γιάννη Παπακωνσταντίνου στο Facebook:

 

«Επισήμανση SOS !!!

 

Προς ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ ΕΝΩΣΕΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ.

 

Μετά απο την ανάγνωση άρθρου στο Spor FM 94,6 θα πρέπει να αντιληφθούμε όλοι οι πρόεδροι των Ενώσεων οτι οι μικρές ενώσεις λαμβάνουν τέλος αν δεν συσπειρωθουμε προς αυτή την κατεύθυνση για αντιμετώπιση της κατάστασης, και το πιστεύω μου ειναι οτι ο Συνάδελφος Κος ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ Β. Έχει ταυτιστεί με πολιτεία κ τις προσταγές τους και δεν δύναται πλέον να αντισταθεί !!!

Όσο ειναι νωρίς ας συστρατευτούμε και ας αφήσουμε στην άκρη τις προσταγές των εξυγιαντων και ας σώσουμε το τεράστιο έργο που κάνουμε στο Ερασιτεχνικό Ποδόσφαιρο !

ΥΓ. Η ΕΠΣ ΕΥΒΟΙΑΣ αριθμεί στα 120 Σωματεία και συγκαταλέγεται στις 8 Μεγαλύτερες ενώσεις της Ελλάδας !!!»

Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Ξεκίνησε την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο από τη θέση του τερματοφύλακα σε ομάδες του ερασιτεχνικού της περιοχής μας, όμως γρήγορα τον κέρδισε η διαιτησία και σύντομα έφτασε στο κορυφαίο διαιτητικό επίπεδο.

Ο Γιαννιώτης διαιτητής, Δημήτρης Θάνος, μίλησε στον «Π. Λ. » και τους Θανάση Μυριούνη και Χρήστο Καλύβα για την μέχρι τώρα πορεία του στην διαιτησία, το πιο δύσκολο ματς που έχει σφυρίξει, το επίπεδο της γιαννιώτικης διαιτησίας, ενώ αναφέρθηκε και στον ΠΑΣ Γιάννινα και τον Γιάννη Πετράκη.

• Δημήτρη, θέλω στο ξεκίνημα να σε ρωτήσω πως μπήκε το «μικρόβιο» της διαιτησίας μέσα σου και τι έγινε μόλις το ανακοίνωσες στους γονείς σου;

-«Πριν από τη διαιτησία έπαιζα ποδόσφαιρο. Έγινα τελείως τυχαία διαιτητής. Είδα σε μια εφημερίδα τυχαία ότι κάνει σχολή διαιτησίας ο τοπικός σύνδεσμος και λέω δεν πηγαίνω να δω πως είναι; Πήγα με καθηγητή τον Ηλία Μάντζιο, ο οποίος ήταν  πολύ καλός καθηγητής για τα μέσα που διέθετε εκείνη την εποχή. Μιλάμε για το 2000 και πρόεδρος ήταν ο Ηλίας Φίλος. Έγινα διαιτητής, το πρώτο μου παιχνίδι ήταν Ασβεστοχώρι-Πεδινή για την Β΄κατηγορία, ήμουν βοηθός του Δημήτρη Κατηρτζίδη. Προέρχομαι από μια ποδοσφαιρική οικογένεια, ο πατέρας μου όντας πρόεδρος στον Ολυμπιακό Ιωαννίνων και στους Αμπελόκηπους, είχε σαν πατέρας την «αρρώστια» να δει τα παιδιά του να γίνονται ποδοσφαιριστές. Όταν του ανακοίνωσα ότι θα γίνω διαιτητής, τολμώ να πω ότι δεν του άρεσε, ήθελε να με δει να παίζω ποδόσφαιρο. Στη συνέχεια βλέποντας ότι μου αρέσει πάρα πολύ με βοήθησε και με τις συμβουλές του και με την υποστήριξη της οικογένειας. Δυστυχώς ένα από τα μέλη της οικογένειας μου δεν βρίσκεται εν ζωή. Τους είμαι ευγνώμων για ότι έχω καταφέρει και όπου έχω φτάσει, διότι σε κάθε μου κίνηση στο δύσκολο χώρο της διαιτησίας με στήριξαν σε πολύ μεγάλο βαθμό».

• Πόσα χρόνια είσαι στην ΕΠΣ Γρεβενών;

-«Ανήκω στην ΕΠΣ Γρεβενών από το 2009 και εκεί είναι η μισή μου διαιτητική πορεία».

• Ποιες είναι οι ποδοσφαιρικές διαφορές ανάμεσα σε Γιάννινα και Γρεβενά και αν είναι πιο απλά τα πράγματα στα Γρεβενά για έναν διαιτητή.

-«Το πρωτάθλημα στα Γρεβενά έχει λιγότερες ομάδες και δεν θα πω ότι είναι πιο υποβαθμισμένο, όμως ότι στα Γιάννινα είναι πιο αναβαθμισμένο λόγω περισσότερων ομάδων και μεγαλύτερου ανταγωνισμού και σίγουρα λόγω και του ΠΑΣ Γιάννινα, αφού κάθε παιδί ξεκινώντας την ποδοσφαιρική του πορεία έχει όνειρο να παίξει στην ομάδα του νομού του. Στα Γρεβενά υπάρχει ένα αξιοπρεπέστατο πρωτάθλημα, με λίγες ομάδες, υπάρχουν καλές υποδομές, δεν υπάρχει πουθενά γήπεδο χωρίς χόρτο ούτε για πλάκα. Στα Γιάννινα τώρα έχουν αρχίσει να γίνονται υποδομές, αλλά στα Γρεβενά εδώ και πολλά χρονιά είχαν πει ότι αν δεν υπήρχε γήπεδο με χόρτο δεν μπορεί να αγωνιστεί μια ομάδα».

• Τι σε έκανε να πάρεις «μεταγραφή» από τα Γιάννινα στα Γρεβενά;

-«Δύσκολη ερώτηση. Γενικά εκείνο τον καιρό υπήρχε ένα καθεστώς αναξιοκρατίας. Δεν θα ήθελα να επεκταθώ, αλλά οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ γνωρίζουν τι γινόταν τότε στα Γιάννινα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι στα Γρεβενά για τα δεδομένα του 2009 η μεταγραφή μου ήταν νόμιμη, τότε υπήρχε και η ΟΔΠΕ που είχε εγκρίνει την μεταγραφή, όπως και η ΕΠΣ Ηπείρου με την ΕΠΣ Γρεβενών. Μετά άλλαξε ο κανονισμός, αλλά σε αυτούς τους κανονισμούς δεν υπάρχει αναδρομική ισχύ, όταν μετακόμισα στα Γρεβενά η μεταγραφή ήταν νομιμότατη. Γενικά εκείνη την εποχή υπήρχε ένα κλίμα που δεν επέτρεπε στους διαιτητές να αναπτύξουν το ταλέντο τους και να σταδιοδρομήσουν, είναι κάποια γεγονότα στα οποία δεν μπορώ να επεκταθώ».

• Τι θυσίες χρειάζεται να κάνει ένας διαιτητής για να φτάσει από το τοπικό να αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο;

-«Το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζεται σιδηρά πειθαρχία, κλειστά αφτιά και μεγάλη θέληση. Χρειάζεται πολύ προπόνηση, πρέπει να είναι επαγγελματίας αθλητής, να έχει το προπονητή του, τον φυσικοθεραπευτή του, να κάνει τα εργομετρικά του, διότι για να ακολουθήσεις έναν επαγγελματία ποδοσφαιριστή πρέπει να είσαι δίπλα του και όσον αφορά την ταχύτητα».

• Σε σχέση με παλαιότερα που υπήρχαν διαιτητές με παραπανίσια κιλά, η εικόνα σήμερα έχει βελτιωθεί σημαντικά.

-«Τότε ήταν και οι ποδοσφαιριστές με περιττά κιλά, οπότε οι εποχές αλλάζουν. Όταν είχα ξεκινήσει εγώ στην τότε Α’ Εθνική υπήρχε ένας φοβερά γρήγορος παίκτης ο Βιερίνια του ΠΑΟΚ, ο Καραγκούνης, ο Σισέ, ο Μιραλάς, μιλάμε για παίκτες που για να τους πιάσεις έπρεπε να υπερβάλλεις εαυτόν και θα έπρεπε να είσαι γυμνασμένος».

• Οι παραπάνω παίκτες πως αντιμετώπιζαν τον διαιτητή; Με σεβασμό;

-«Σίγουρα με σεβασμό και από τους συγκεκριμένους παίκτες δεν είχαμε παράπονο. Χαίρομαι που ήμουν διαιτητής δύο ποδοσφαιριστών, ο ένας είναι ο Γιώργος Καραγκούνης ο οποίος πραγματικά ήταν ένας ποδοσφαιριστής που λάτρευε το ποδόσφαιρο. Με τις αντιδράσεις του, με την όλη του συμπεριφορά έβλεπες ένα παίκτη που λάτρευε το ποδόσφαιρο, βέβαια κάποιες φορές ξεπερνούσε τα εσκαμμένα. Ο δεύτερος παίκτης που τρέφω μεγάλη εκτίμηση είναι ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης».

• Ο στόχος ενός διαιτητή της Super League είναι κάποια στιγμή να γίνει διεθνής. Τι έγινε στην δική σου περίπτωση και αυτός ο στόχος δεν πραγματοποιήθηκε;

-«Σίγουρα ένας διαιτητής για να γίνει διεθνής είναι το τελευταίο παράσημο. Η κάθε ΚΕΔ κάνει τις επιλογές της. Όπως διαλέγει τους διαιτητές που θα ανέβουν κατηγορία, κάνει και τις επιλογές για τους διεθνής. Δυστυχώς δεν ήμουν στις επιλογές των συγκεκριμένων επιτροπών, είναι σεβαστό αυτό».

• Σου άφησε κάποια πίκρα η παράπονο το ότι δεν επιλέχθηκες από την ΚΕΔ;

-«Είμαι πολύ υπερήφανος και πολύ χαρούμενος που έχω παίξει όλα αυτά τα χρόνια στην Α’ Εθνική. Σίγουρα από τη διαιτησία κάποιος κερδίζει, δεν χάνει ποτέ, δεν μιλάω για οικονομικά οφέλη, μιλάω για θέματα ψυχολογίας, το να μπεις να παίξεις στο ΟΑΚΑ και με παίκτες όπως ο Σισέ, ο Μιραλάς, ο Βιειρίνια, ο Σκόκο, ο Μπλάνκο, είναι μεγάλη ποδοσφαιριστές που σταθήκαν δίπλα μου, έπαιξα δίπλα τους σαν διαιτητής και μπορώ να πω ότι είμαι κερδισμένος, παρά χαμένος. Δεν έχω παράπονο με την έννοια ότι τα έβαψα μαύρα, σίγουρα θα ήθελα να γίνω διεθνής, αλλά αφού δεν έγινε πάμε παρακάτω».

• Τι προετοιμασία κάνει ένας διαιτητής όταν ορίζεται σε αγώνες στη Super League.

-«Σίγουρα όταν πας να παίξεις ένα παιχνίδι γνωρίζεις αν κάποιος ποδοσφαιριστής σε όποια θέση και αν παίζει, είναι πιο τραχύς. Ξέρεις αν μια ομάδα παίζει με κάθετες μπαλιές, οπότε θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος αν βγει μια κάθετη μπαλιά στην περιοχή, να πιάσεις ένα πέναλτι, προετοιμάζεις τους βοηθούς σου, είναι διαβασμένο το παιχνίδι. Κάνουμε και εμείς μια προεργασία, για να το πω λαικά, δεν πάμε στα χαμένα. Έχουμε κάποια ονόματα στο μυαλό μας, χωρίς να στοχοποιούμε ποδοσφαιριστές οι οποίοι με κάποια συμπεριφορά μπορεί να τινάξουν ένα ματς στον αέρα, προσπαθούμε να είμαστε ευγενικοί μαζί τους, μέχρι ένα σημείο που θα ξεπεράσουν τα όρια. Από εκεί και πέρα θα υπάρχει ο πειθαρχικός έλεγχος που πάντα είναι αλάνθαστο κριτήριο».

• Ποιο είναι το πιο δύσκολο παιχνίδι που έχεις παίξει μέχρι σήμερα;

-«Ήταν ένα παιχνίδι ΠΑΟΚ-ΠΑΟ το 2013. Ένα παιχνίδι στις αρχές του πρωταθλήματος, χρειάστηκε να πάρω δύο πολύ κρίσιμες αποφάσεις, 2-1 το σκορ με σκόρερ τον Στοχ με πέναλτι και Αθανασιάδη, ενώ είχε προηγηθεί ο ΠΑΟ με τον Μπεργκ και ο ίδιος έχασε πέναλτι στο 78’. Χρειάστηκε να πάρω δύο κρίσιμες αποφάσεις πέναλτι στις οποίες ευτυχώς ήμουν σωστός γιατί ήταν πολύ δύσκολο παιχνίδι. Με την ευκαιρία να πω ότι σε αυτό το ματς επειδή ήταν το δεύτερο ντέρμπι στην καριέρα μου, πραγματικά κοίταξα το ρολόι στο 1’  και το ξαναείδα στο 41’ του πρώτου ημιχρόνου και δεν κατάλαβα πως πέρασε ο χρόνος».

• Η ψυχολογία του διαιτητή ποια θα είναι αν δει ότι έχει κάνει ένα σοβαρό λάθος;

-«Πρέπει καταρχήν να ηρεμήσει. Να αναγνωρίσει το λάθος του, γιατί η αναγνώριση του προβλήματος είναι η μισή θεραπεία, να καταλάβει πως δεν θα το ξανακάνει. Για εμένα πανάκεια σε όλα τα πράγματα για έναν διαιτητή αποτελεί το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.  Όταν ένας διαιτητής κάνει κάποιο λάθος, όσο χρόνο θα είναι τιμωρημένος δεν θα πρέπει να καθίσει σπίτι του και να κλαίει την μοίρα του, θα πρέπει να πηγαίνει και να παίζει στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, εκεί θα αποκτήσει και τη δύναμη και θα κοιτάξει να διορθώσει τα όποια λάθη του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το ερασιτεχνικό αποτελεί σάκο του μποξ, αλλά όπως και να το κάνεις τα λάθη στο τοπικό είναι πιο ανώδυνα από τα λάθη σε ένα παιχνίδι ΠΑΟ-Ολυμπιακός η ΑΕΚ-ΠΑΟΚ».

• Σκέφτεσαι να συνεχίσεις για χρόνια την διαιτησία σε υψηλό επίπεδο;

-«Σίγουρα μου αρέσει αυτό που κάνω και το αγαπάω. Είναι πολλοί που μου λένε, πως το κάνεις με τόση πίεση, με τόσα που γράφουν και με τις κριτικές που γίνονται. Έχω πει και παλαιότερα σε μια συνέντευξη μου ότι οι γνώμες είναι σαν τις μύτες, ο καθένας έχει από μια. Αν ένας διαιτητής δεν μπορεί να αντέξει την κριτική, σίγουρα δεν μπορεί να αντέξει και τα υπόλοιπα. Το αν θα συνεχίσω έγκειται σίγουρα στην αντοχή του σώματος, γιατί όσο μεγαλώνει ένας άνθρωπος μειώνονται και οι αντοχές, αυτή τη στιγμή είμαι 38,5 πιστεύω ότι έχω αντοχές, σαφώς και θα ήθελα να συνεχίσω».

• Το ηλικιακό όριο που υπάρχει σε ένα διαιτητή ποιο είναι;

-«Είναι μέχρι τα 45, αν και μετά τα 40 χρόνια σε θέματα αθλητικής υποδομής ένας άνθρωπος όπως και να το κάνεις «πέφτει». Ο διαιτητής σε ένα παιχνίδι κάνει 10 με 11 χιλιόμετρα, αυτά για να γίνουν και να έχεις καθαρό μυαλό, απαιτούν εκγύμναση και μεγάλη προσπάθεια. Προς το παρόν σκέφτομαι να συνεχίσω, δεν έχει περάσει καθόλου από το μυαλό μου να σταματήσω, αν θα με σταματήσουν άλλοι λόγοι δεν γνωρίζω»

• Συμφωνείς με την τηλεκριτική των φάσεων ή θεωρείς ότι είναι «ανθρωποφαγία» των διαιτητών;

-«Ενδεχομένως αυτοί οι διαιτητές που είχαν κάνει αυτά τα λάθη, έχουν γίνει αυτά τα λάθη μια εποχή που υπήρχε ένα μονοκάμερο και βλέπαμε στην Αθλητική Κυριακή τις φάσεις και τα γκολ. Σέβομαι τη δουλειά των συγκεκριμένων ανθρώπων, να σας πω την ψυχολογία μου πολλές φορές όταν έχω δίκιο σε μια απόφαση μου χαίρομαι όταν το λένε, όταν έχω άδικο δεν χαίρομαι. Θεωρώ ότι το κομμάτι διαιτησία θα πρέπει να φαίνεται λιγότερο στο ποδόσφαιρο και να φαίνεται περισσότερο το ποδόσφαιρο. Σίγουρα οι διαιτητές είναι άνθρωποι θα κάνουν λάθος. Σε πρωταθλήματα όπως είναι το αγγλικό, το ισπανικό, με τεράστιους παίκτες, γίνονται πολλά λάθη, σίγουρα χειρότερα από αυτά που γίνονται στην Ελλάδα, χωρίς με αυτό που λέω να θέλω να ευλογήσω τα γένια μας».

• Πως βλέπετε οι διαιτητές τις επιθέσεις που έχουν δεχθεί συνάδελφοι σας;

-«Δεν μπορώ να κάνω κρίση σε αυτό το κομμάτι μιας και εκκρεμούν δικαστικές αποφάσεις. Σίγουρα αυτά τα πράγματα είναι κατακριτέα από κάθε λογικό άνθρωπο. Ελπίζω να διαλευκανθούν οι υποθέσεις, σίγουρα κάποιοι άνθρωποι υπέφεραν, ελπίζω αύριο, μεθαύριο να μην είμαι και εγώ, θα μπορούσα να είμαι και εγώ, μπορεί να είμαι και εγώ. Είναι γεγονότα κατακριτέα για την ανθρώπινη υπόσταση, διότι το ποδόσφαιρο είναι καθαρά ένα άθλημα, σίγουρα παίζονται οικονομικά και οπαδικά συμφέροντα, ελπίζω κάποια στιγμή να πάψουν αυτά τα πράγματα και η Ελλάδα να γίνει Αγγλία

• Πάμε τώρα στον τελικό του κυπέλλου όπου έγινε πολύς ντόρος. Όταν ο βοηθός Καλφόγλου είδε ότι έκανε λάθος, ποια ήταν η αντίδραση του;

-«Να ρωτήσετε το βοηθό, όχι εμένα. Έχει δώσει πολλές συνεντεύξεις, είναι ένα τίμιο και καθαρό παιδί, όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει δώσει δείγματα για κάτι άλλο».

• Εσείς εκείνη την ώρα τον στηρίξατε;

-«Σίγουρα. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει μάθει ότι έχει κάνει ένα λάθος και σαφώς θα τον στηρίξουμε και θα τον υποστηρίξουμε και ψυχολογικά. Το μόνο που έχω να πω με σιγουριά, πέρα από το λάθος που έγινε, που σαφώς υπάρχει λάθος, είναι ένα από τα καλά παιδιά της διαιτησίας. Δυστυχώς παραιτήθηκε. Το θέμα είναι ότι ο συγκεκριμένος διαιτητής δεν θα ξαναμπεί στον αγωνιστικό χώρο, μακάρι να μην γινόταν το λάθος, είναι σίγουρο ότι δεν ήθελε να το κάνει και ελπίζω άλλος συνάδελφος να μην έχει αυτή την εμπειρία που είναι πολύ επώδυνη».

• Η UEFA και η FIFA έφερε και στην Ελλάδα το instand replay. Αυτό πως πιστεύεις ότι θα λειτουργήσει και αν θα βοηθήσει.

-«Το συγκεκριμένο δεν τον γνωρίζω γιατί δεν έχουμε διδαχθεί σε σεμινάριο, ούτε έχουμε κάνει κάποια προπόνηση για να δούμε πως θα λειτουργήσει. Θεωρώ ότι, ότι μέτρα παίρνουν οι Παγκόσμιες Αρχές Ποδοσφαίρου είναι προς το καλό του αθλήματος, με γνώμονα να περιορίσουν τα λάθη των διαιτητών. Εφαρμόζεται ήδη πιλοτικά στην Κορέα με καλά αποτελέσματα. Νομίζω ότι ένας ποδοσφαιριστής γνωρίζοντας ότι με την βοήθεια της τεχνολογίας ένα λάθος του διαιτητή θα διορθωθεί, λειτουργεί κατευναστικά, αλλά και αποτρεπτικά σε κάποιες περιπτώσεις, όταν ένα παίκτης σκέφτεται να τραβήξει τον αντίπαλο του μέσα στην περιοχή και να κάνει πέναλτι θα το σκεφτεί γιατί θα λέει ότι ενδεχομένως να με δούνε με την βοήθεια της τεχνολογίας. Σίγουρα θα βελτιώσει τα πράγματα και θα βοηθήσει τον διαιτητή».

• Στη ΚΕΔ υπάρχουν δύο διαιτητές οι Τριτσώνης και Κουκουλάκης με τους οποίους εσύ έχεις αγωνιστεί. Πως τους βλέπεις στη νέα τους θέση; Έχουν πετύχει στο έργο τους η περιμένεις κάτι περισσότερο;

-«Τα παιδιά αυτά με την παρουσία τους όλα αυτά τα χρόνια στα γήπεδα έδειξαν ότι είναι τίμιοι σαν άνθρωποι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιοι άλλοι είναι άτιμοι. Πιστεύω ότι έχουν θέληση να πετύχουν, τώρα αν οι συγκυρίες η ο χρόνος τους το επιτρέψει δεν το ξέρω, αλλά είμαι σίγουρος ότι στο τέλος θα πετύχουν».

• Πάμε τώρα στο κομμάτι Γιαννιώτης διαιτητής. Σε ποιο επίπεδο βρίσκονται κατά τη γνώμη σου οι διαιτητές των Ιωαννίνων.

-«Καταρχήν για να παίξω ερασιτεχνικό πρωτάθλημα στα Γιάννινα, έχει υπάρξει μια αγαστή συνεργασία μεταξύ των ΕΠΣ Ηπείρου και ΕΠΣ Γρεβενών, έχει γίνει πρόσκληση επίσημα και νόμιμα από την ΕΠΣ Ηπείρου στα Γρεβενά και με έστειλαν να διαιτητεύσω παιχνίδια στα Γιάννινα. Δεν είμαι μόνο εγώ που έπαιξα από τα Γρεβενά στα Γιάννινα, υπάρχει και ο Κώστας Τσέτσιλας και ο Κοσμάς Χαρίσης. Τα Γιάννινα πάντα είχαν μια μεγάλη χαρά η οποία συνάμα ήταν και μια μεγάλη κατάρα. Τι εννοώ; Τα Γιάννινα αποτελούσαν την dream team της διαιτησίας και ας είναι λίγο τοπικιστικό αυτό που λέω. Υπάρχουν πολλοί καλοί διαιτητές, δυστυχώς όμως η ευτυχώς έτσι όπως είναι δομημένη η διαιτησία, αυτοί οι διαιτητές κάποια στιγμή θα πρέπει να χαλάσουν την φιλία τους. Στα Γιάννενα υπήρχαν ανέκαθεν καλοί διαιτητές όπως ήταν ο Μπριάκος, ο Δάλλας, ο Γούκος, ο Κοζανίτης, ο Κατσουλίδης, ο Κατηρτζίδης, μπορεί να μου διαφεύγουν και κάποιοι. Το τοπικό ποδόσφαιρο των Ιωαννίνων πλαισιώνεται από διαιτητές σε όλες τις Εθνικές κατηγορίες υπάρχει ο Μήτσιος στην Super League, ο Κατσικογιάννης που φέτος αγωνίστηκε εκεί και στις υπόλοιπες κατηγορίες οι Τάσης, Πάνος, Μάντζιος. Υπάρχει πολύ καλό επίπεδο και τα Γιάννινα είναι τυχερά που έχουν αυτούς τους διαιτητές, διότι υπάρχει μια προσπάθεια χρόνων, όταν είχαν ξεκινήσει εγώ ήταν επί Ηλία Φίλο, συνεχίστηκε με Βασίλη Μυλωνά και με άλλες διοικήσεις και φτάσαμε σήμερα που πραγματικά δεν ξέρεις ποιον να διαλέξεις για την ανώτερη κατηγορία. Υπάρχουν πολύ καλοί διαιτητές και βοηθοί».

• Πόσο πιθανό ή απίθανο είναι το ενδεχόμενο επιστροφής ως ενεργός διαιτητής στην ΕΠΣ Ηπείρου.

-«Έχω ανδρωθεί διαιτητικά στα Γιάννινα, αλλά την ευκαιρία και τους ευχαριστώ για αυτό, για να ανέλθω στην ανώτερη κατηγορία μου την έδωσαν τα Γρεβενά. Είτε γυρίσω, είτε όχι στα Γιάννινα, τα Γρεβενά θα τα βοηθάω πάντα, ίσως σαν εκπαιδευτής όταν σταματήσω, θα είμαι πάντα δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους. Θα ήθελα κάποια στιγμή, δεν ξέρω το πότε, όταν νιώσω ότι η καριέρα μου φτάνει στο τέλος να επιστρέψω, να παίξω ένα παιχνίδι τοπικού, αν γίνεται να παίξω και το ίδιο παιχνίδι (Ασβεστοχώρι-Πεδινή) όταν ξεκίνησα την διαιτησία και να αποχωρήσω».

• Πες μας δύο λόγια και για την πορεία του ΠΑΣ Γιάννινα.

-«Να ξεκινήσω λίγο αλλιώς. Αν και έχω δικαίωμα στην Ένωση που ανήκω να σφυρίζω αγώνες του ΠΑΣ Γιάννινα, όλα τα χρόνια που αγωνίζομαι δεν θέλω να σφυρίζω τον ΠΑΣ, διότι δεν θέλω να υπάρχουν συνειρμοί, είτε αρνητικοί, είτε θετικοί. Έτσι βγάζω και τον εαυτό μου από δύσκολες καταστάσεις, αλλά και την εκάστοτε Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας το να με τοποθετήσει σε παιχνίδι του ΠΑΣ. Αυτό είναι προσωπική μου επιλογή. Για να είμαι ειλικρινής και να μην κρύβομαι πίσω από το δάχτυλο μου, τα τελευταία 3,5 χρόνια οι παίκτες της ΠΑΕ ΠΑΣ Γιάννινα πριν από τα εντός έδρας παιχνίδια διανυκτερεύουν στο ξενοδοχείο του πατέρα μου, οπότε υπάρχει και ένας λόγος παραπάνω να μην παίζω το ΠΑΣ. Σέβομαι και εκτιμώ τον ΠΑΣ Γιάννινα, γιατί όλοι οι Γιαννιώτες μεγαλώσαμε με τον μεγάλο «Αγιαξ της Ηπείρου». Οι διαιτητές είμαστε άνθρωποι που αγαπάμε το ποδόσφαιρο και γαλουχηθήκαμε κάποιο στυλ ποδοσφαίρου, εμείς οι Γιαννιώτες γαλουχηθήκαμε με τον ΠΑΣ Γιάννινα και σίγουρα σε ομαδικό επίπεδο είναι ότι καλύτερο έχει η πόλη, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τα άλλα αθλήματα. Πιστεύω ότι πέρυσι ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία για την ομάδα, σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που βοήθησαν σε αυτή την πορεία. Ανεξάρτητα από τον ΠΑΣ και την διαιτητική μου ιδιότητα, είμαι πάρα πολύ χαρούμενος και πάρα πολύ υπερήφανος που μέσα από το ποδόσφαιρο γνώρισα έναν άνθρωπο και αυτός δεν είναι άλλος από τον Γιάννη Πετράκη. Έχει τον καθολικό σεβασμό σε όλη την Ελλάδα, πέρυσι τιμήθηκε σαν κορυφαίος προπονητής, ένας άνθρωπος που έχει παλέψει για τα ιδανικά του και κατάφερε ότι κατάφερε σε μεγάλη ηλικία. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που τον έχω γνωρίσει, τον άνθρωπο Πετράκη, με άλφα κεφαλαίο».

• Κλείνοντας την κουβέντα μας θα ήθελες να προσθέσεις κάτι άλλο;

-«Είναι πολλοί άνθρωποι που θα ήθελα να ευχαριστήσω, μέσα στους καιρούς με πολλούς από αυτούς έχω έρθει σε ρήξη, σίγουρα όμως δεν είμαι αγνώμων. Να ευχαριστήσω την οικογένεια μου διότι σε όλα μου τα βήματα ήταν δίπλα μου, να ευχαριστήσω την μητέρα μου, που αν θα μας βλέπει από εκεί που είναι θα χαίρεται. Όσον αφορά το τοπικό γίγνεσθαι θα ήθελα να ευχαριστήσω ανθρώπους όπως ο Ηλίας Φίλος ο οποίος με έχει βοηθήσει πάρα πολύ στα πρώτα χρόνια, ήταν ένα αξιόλογος πρόεδρος και υπήρχε αξιοκρατία, τον Γιάννη Εξάρχου, τον Βασίλη Μυλωνά, τον Σπύρο Λαδόπουλο, τον Θανάση Μπριάκο ο οποίος για αρκετά χρόνια ήταν η ναυαρχίδα του Συνδέσμου και ήταν ένα ίνδαλμα για εμάς, τον Αντώνη Κοζανίτη που όταν ήμουν στις μικρότερες κατηγορίες με έπαιρνε μαζί του σαν βοηθό και μου έμαθε πολλά πράγματα, τον ταξιτζή μου Χρήστο Παπαγεωργίου. Τέλος θέλω να ευχαριστήσω την διοίκηση Βρακά που μου δίνει την ευκαιρία να αγωνίζομαι στο τοπική των Ιωαννίνων και την Ε.Δ. τους Βασίλη Μπίτα και Κώστα Δάλλα που κάνουν πολύ καλή δουλειά και φυσικά τον Σύνδεσμο και τον πρόεδρο Δημήτρη Γούκο».

 

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ"