Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά
 

Ο Κοσμάς Χαρίσης από την πρώτη του χρονιά στη σούπερ λίγκα δείχνει να έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη της ΚΕΔ. Και αυτό αποδεικνύεται από τους ορισμούς που παίρνει ο Ηπειρώτης, άσχετα αν ανήκει στην ΕΠΣ Γρεβενών, βοηθός.  Ο 35χρονος ρέφερι, που στο ματς Ατρόμητος-Ξάνθη του κάθισε φάση όπου κανείς δεν μπορεί  να πει με σιγουριά αν όλη η μπάλα πέρασε ή όχι  τη γραμμή, μίλησε στο “R”  και μεταξύ άλλων εξέφρασε την αντίθεσή του στην τεχνολογία γραμμής, αν και στην περίπτωσή του θα ήταν χρήσιμη.

 

-Πώς ασχοληθήκατε με τη διαιτησία;

 

Ηταν πολύ εύκολη η απόφασή μου να ασχοληθώ με την διαιτησία καθώς από τα 15 έπαιζα ποδόσφαιρο ερασιτεχνικά σε ομάδες της περιοχής μου. Η αλήθεια είναι πως σαν ποδοσφαιριστής δεν έλεγα και πολλά . Μου άρεσε, όμως, πολύ να ασχολούμαι με το άθλημα και έτσι όταν διάβασα μια ανακοίνωση του ΣΔΠ Ηπείρου για την έναρξη νέας σχολής διαιτητών δεν το σκέφτηκα καθόλου.  Παρακολούθησα την σχολή και απ’ την πρώτη μου συμμετοχή είδα πως είναι κάτι που μου ταιριάζει γιατί από την μια είμαι στο χώρο που αγαπώ και απ’ την άλλη κάνω κάτι που μου αρέσει και το κάνω με επιτυχία.

-Πώς έγινε η επιλογή για την καριέρα βοηθού;

Είχα ήδη παίξει δύο χρόνια σαν διαιτητής Δ’  εθνικής και άλλα τόσα σαν διαιτητής Γ’ εθνικής. Εκεί άρχισα να συνειδητοποιώ πως λόγω της ηλικίας μου κυρίως, αλλά και επειδή υπήρχαν πάρα πολλοί και καλοί διαιτητές σε αυτές τις κατηγορίες έπρεπε να αλλάξω κατεύθυνση αν ήθελα να φτάσω στην μεγάλη κατηγορία. Ετσι  αποφάσισα να ακολουθήσω καριέρα σαν βοηθός. Η προσαρμογή στο νέο μου ρόλο δεν ήταν ούτε απόλυτα εύκολη, αλλά ούτε και δύσκολη, γιατί έπαιζα όταν ήμουν διαιτητής στη Δ’ βοηθός στη Γ’. Τέλος καλό, όμως, όλα καλά. Συνήθισα το νέο μου ρόλο στη διαιτητική ομάδα και εν τέλει είμαι ευχαριστημένος με την επιλογή μου.

-Πώς αισθάνεστε που στις τηλεοπτικές μεταδόσεις οι κάμερες ζουμάρουν στις υποδείξεις των βοηθών με πάγωμα εικόνας και γραμμές;

Δεν είναι κάτι που με προβληματίζει, για την ακρίβεια δεν με ενοχλεί. Ηξερα πριν μπω στον χώρο αυτό για την κριτική που ασκείται στους διαιτητές όταν γίνονται κάποια λάθη, που μοιραία θα γίνουν. Ολοι ξέρουμε πως κανείς δεν είναι αλάνθαστος. Προσπαθώ μέσα απ’ τη δουλειά και την ενημέρωσή να είμαι προετοιμασμένος σωστά, κάνω τον σταυρό μου στα αποδυτήρια και από εκεί και πέρα τυχόν λάθη μας εύχομαι να μην επηρεάσουν την εξέλιξη του αγώνα.

-Σας έτυχε στο φετινό πρωτάθλημα, στο ματς Ατρομήτου-Ξάνθης, ίσως η πιο δύσκολη φάση των τελευταίων χρόνων για το αν πέρασε η μπάλα τη γραμμή ή όχι. Σκεφτήκατε εκείνη τη στιγμή ή μετά πως θα θέλατε το ηλεκτρονικό μάτι; Ποια η άποψή σας γενικότερα για την τεχνολογία γραμμής που μπαίνει στο ποδόσφαιρο;

 

Οντως ήταν μια πολύ δύσκολη φάση. Η αλήθεια είναι πως αν υπήρχε το ηλεκτρονικό μάτι όλα θα ήταν πιο εύκολα. Παρόλα αυτά όμως, δεν το σκέφτηκα ούτε μια στιγμή, γιατί δεν θα μου άρεσε να μπει η τεχνολογία στο ποδόσφαιρο. Την έχουμε βάλει παντού, είναι ανάγκη να μπει και στο ποδόσφαιρο; Αλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε ένα άθλημα που ζει και γιγαντώνεται και μέσα από τα λάθη του.

 

-Πόση ώρα χρειάζεται να αφιερώσετε καθημερινά στη διαιτησία για να διατηρείστε σε υψηλό επίπεδο;

 

Ανάλογα με το  πόσο φορτωμένο από αγώνες και ταξίδια είναι το πρόγραμμά μου. Το σίγουρο είναι ότι τουλάχιστον δύο δυνατές προπονήσεις την εβδομάδα επιβάλλονται. Από εκεί και πέρα άλλες 2-3 πιο χαμηλής έντασης, εκτός αν υπάρχει αγώνας μεσοβδόμαδα. Εχουμε να ''αντιμετωπίσουμε'' πολύ γρήγορους επιθετικούς οι οποίοι σε ανοιχτό γήπεδο αν δεν είμαστε προετοιμασμένοι θα μας εκθέσουν. Αρα πρέπει και σε αυτόν τον τομέα να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι. Δεν αρκεί, όμως, να είμαστε σωματικά έτοιμοι. Πρέπει να αφιερώνουμε χρόνο και στο να παρακολουθούμε ποδοσφαιρικούς αγώνες, πρώτα τους δικούς μας για να βελτιώσουμε κάποια στοιχεία μας, αλλά και άλλα παιχνίδια για να έχουμε προβληματισμούς σε δύσκολες φάσεις.

θέλω να ευχαριστήσω όσους με πίστεψαν και με βοήθησαν να εξελιχτώ σαν διαιτητής. Την οικογένειά μου που λόγω των υποχρεώσεών μου τα Σαββατοκύριακα δεν την βλέπω όσο θα ήθελα και πάνω απ’ όλα την γυναίκα μου, που με στηρίζει στις δύσκολες στιγμές και αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου την ευθύνη του να μεγαλώνεις ένα παιδί όταν εγώ λόγω των αγώνων απουσιάζω.