του Μανώλη Γαβαθιώτη, δημοσιογράφου
Πριν από δέκα ημέρες, συμπληρώθηκαν επτά χρόνια αυτοδιοίκητου. Ηταν η 19η Ιουλίου 2006, όταν ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων ο Νόμος 3479, στις διατάξεις του οποίου υπήρχε ένα ολιγόλογο άρθρο : Το άρθρο 29, στο οποίο επιτυγχάνονταν ουσιαστικά η εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας σε ό,τι αφορά στο ποδόσφαιρο, με το Καταστατικό της FIFA, της υπέρτατης ποδοσφαιρικής αρχής παγκοσμίως.
Σε ένα κείμενο ολιγόλογο, μόλις ενενήντα τριών λέξεων, «χώρεσε» η ποδοσφαιρική πραγματικότητα, πού ήθελε την λειτουργία του αθλήματος του ποδοσφαίρου να ρυθμίζεται αποκλειστικά και μόνο από την εθνική ανώτατη ποδοσφαιρική αρχή, δηλαδή την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ( ΕΠΟ ).
Στα χρόνια πού ακολούθησαν, αυτό το μικρό άρθρο έγινε, σε πολλές περιπτώσεις, αντικείμενο διαφωνίας, κόντρας, ακόμα και ανοιχτής διαμάχης σε όλα τα επίπεδα, αλλά κυρίως το πολιτικό και το νομικό. Και βεβαίως, απασχόλησε άπειρες φορές τις δικαστικές αίθουσες.
Υπήρξαν κατά καιρούς νομικές αμφισβητήσεις του άρθρου, πάντα με υποκειμενικό και αυθαίρετο τρόπο, από πολλούς. Αυτό όμως πού συνέβη την περασμένη εβδομάδα σε δικαστική αίθουσα της Κορίνθου, όχι μόνο δεν έχει προηγούμενο, αλλά πριν από λίγα χρόνια θα απορρίπτονταν ακόμα και σαν ενδεχόμενο να συμβεί κάποτε.
Κυριολεκτικά, δεν θα μπορούσε να περάσει ποτέ από το μυαλό οποιουδήποτε ασχολούμενου με τα εσωτερικά του ποδοσφαίρου, ότι θα ερχόταν κάποια μέρα, πού ο βασικός εμπνευστής του αυτοδιοίκητου, ο άνθρωπος πού είχε καταφέρει να το επιβάλλει με τη βοήθεια τότε, της ίδιας της FIFA, όχι μόνον θα απαρνούνταν το αυτοδιοίκητο, αλλά και θα το πολεμούσε, προσπαθώντας να το καταρρίψει και να το εξουδετερώσει νομικά.
Αναφέρομαι βεβαίως στον τέως πρόεδρο της ΕΠΟ κ. Βασίλη Γκαγκάτση, ο οποίος με την νομική του ιδιότητα πλέον, ως υπερασπιστής αποτυχόντα υποψηφίου για την προεδρία της τοπικής Ενωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων (ΕΠΣ Κορίνθου ), υποστήριξε ευθέως ότι το κράτος έχει το δικαίωμα να ελέγχει την «νομιμότητα» των αποφάσεων της ΕΠΟ, πού προέρχονται από τις Καταστατικές της διατάξεις, λέγοντας ακριβώς ότι «ο νόμος υπερισχύει του Καταστατικού της ΕΠΟ» !
Βεβαίως, η απάντηση της Ομοσπονδίας ήρθε την ίδια στιγμή από τον νομικό της σύμβουλο, κ. Θόδωρο Κουρίδη : «Λυπάμαι πολύ, γιατί αυτό το Καταστατικό φτιάχτηκε από τον συνάδελφο, όταν ήταν πρόεδρος της ΕΠΟ και φτιάχτηκε με θυσίες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το αυτοδιοίκητο η ΕΠΟ το πλήρωσε πολύ ακριβά, γιατί εξ αιτίας του, παύτηκε από τον τότε υφυπουργό Αθλητισμού, τον κ. Ορφανό, η χρηματοδότηση του ελληνικού ποδοσφαίρου».
Η κόντρα αυτή, πού στην ουσία της περιείχε ακριβώς την ισχύ του αυτοδιοίκητου, προήλθε από μία προσφυγή της παράταξης πού έχασε τις πρόσφατες εκλογές για την ανάδειξη νέας διοικήσεως στην ΕΠΣ Κορίνθου. Η παράταξη του κ. Λαμπρινού, συγκεκριμένα, με δικηγόρο τον κ. Γκαγκάτση προσέφυγε στη Δικαιοσύνη με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για να μη επικυρωθεί η επικράτηση της παράταξης του κ. Τσιχριτζή, η οποία επιτεύχθηκε με διαφορά μίας ψήφου.
Η παράταξη Λαμπρινού, υποστήριζε ότι στην ψηφοφορία μετείχαν και σωματεία πού δεν είχαν την προβλεπόμενη από το νόμο συμμετοχή σε 20 επίσημους αγώνες, όπως προβλέπεται από άλλη διάταξη του Νόμου 2725/1999. Η παράταξη Τσιχριτζή, ότι οι αγώνες στους οποίους έπρεπε να συμμετέχει ένα σωματείο για να έχει δικαίωμα ψήφου, δεν ήσαν είκοσι, αλλά δέκα οκτώ, το οποίο αναφέρεται στο νέο Καταστατικό της Ομοσπονδίας.
Επομένως, από την απόφαση του δικαστηρίου ( αναμένεται να εκδοθεί εντός των ημερών ) εξαρτώνται πολλά πράγματα σχετικά με το ποδόσφαιρο και όχι μόνον το επίδικο θέμα της αντιπαλότητας μεταξύ δύο παρατάξεων για την διοίκηση κάποιας μικρής, επαρχιακής ΕΠΣ.
Να σημειωθεί πάντως ότι, σε μία ευρύτερη ανάγνωση και ερμηνεία των παραπάνω εξελίξεων, η παράταξη Λαμπρινού, πού κατέθεσε τα ασφαλιστικά μέτρα, θεωρείται φίλα προσκείμενη και υποστηριζόμενη από την «Παναθηναϊκή Συμμαχία» του κ. Αλαφούζου, πού αντιπολιτεύεται ευθέως και ως εκ τούτου επιδιώκει να πλήξει την σημερινή διοίκηση της ΕΠΟ, ενώ η παράταξη του κ. Τσιχριτζή, θεωρείται σύμμαχος και φίλα προσκείμενη της διοίκησης Σαρρή, η οποία πολύ πρόσφατα στην γενική συνέλευση πήρε την πλειοψηφία με το ευρύτατο 48 -6 στις ψήφους των Ενώσεων. Και βεβαίως, αυτή η πλειοψηφία δεν επηρεάζεται στο παραμικρό από την ψήφο μιάς Ενώσεως. Άλλο είναι αυτό πού διακυβεύεται και μάλιστα, σε βαθμό ώστε να αναγκάζονται ακόμα και οι δημιουργοί του αυτοδιοίκητου, να το καταπολεμούν και να επιζητούν την ακύρωση και κατάργησή του.
parapolitika .gr
