Αγαπητοί φίλοι, συνάδελφοι και άνθρωποι της διαιτησίας,
Σήμερα κλείνει για μένα ένα μεγάλο κεφάλαιο που ξεκίνησε από τα σχολικά μου χρόνια, πέρασε στα γήπεδα της Γ’ και Β’ Εθνικής και μου χάρισε στιγμές έντασης, χαράς, λύπης, μα πάνω απ’ όλα **ζωής**.
Δεν μπορώ να μην σκεφτώ σήμερα τον πατέρα μου, που υπήρξε και εκείνος διαιτητής και ήταν το πρότυπό μου, το πρόσωπο που με έμαθε να αγαπώ το ποδόσφαιρο και να σέβομαι το άθλημα. Εύχομαι να είναι περήφανος εκεί που βρίσκεται.
Και πάνω απ’ όλα, ένα μεγάλο **ευχαριστώ και συγγνώμη στην οικογένειά μου**. Σας ευχαριστώ για την αγάπη και την υπομονή σας, και ζητώ συγγνώμη που πολλές φορές σας άφησα πίσω για να ακολουθήσω αυτό το όνειρο.
Μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα να αποχωρήσω από τις εθνικές κατηγορίες και να συνεχίσω σε τοπικό επίπεδο.
Το ποδόσφαιρο και η διαιτησία θα είναι πάντα κομμάτι της ζωής μου, αλλά ήρθε η ώρα να δώσω προτεραιότητα σε άλλες αξίες και στους ανθρώπους που στερήθηκα για πολλά χρόνια.
Ευχαριστώ από καρδιάς όλους όσους βρεθήκατε δίπλα μου σε αυτό το ταξίδι: συνεργάτες, φίλους, προπονητές και ανθρώπους που με πίστεψαν. Σας εύχομαι υγεία, δύναμη και καλή συνέχεια σε ό,τι κυνηγάτε.
Η σφυρίχτρα μπορεί να μείνει, αλλά πλέον θα ηχεί με έναν διαφορετικό ρυθμό: εκείνον που κρατάει την αγάπη για το ποδόσφαιρο ζωντανή, χωρίς να χάνεται η ζωή πίσω από αυτή.
**«Το μεγαλύτερο ταξίδι το κάνουμε με την ψυχή μας.» – Ν. Καζαντζάκης**
